زاهد گر ترا ریاست لذیذ


من دلداده را هواست لذیذ

گر ترا عافیت بود مطلوب


من دیوانه را بلاست لذیذ

گر ترا جوی شیر خوش آید


نزد من اشک بی بهاست لذیذ

گر تو با جوی خمر خوش داری


مر مرا خون دیدهاست لذیذ

گر ترا انگبین دهد لذت


حرف شیرین او مراست لذیذ

گر تو حور و قصور میخواهی


عاشقانرا ازو لقاست لذیذ

فیض با زاهدان جدال مکن


عشق نزد خسان کجاست لذیذ